Osoba, która nie zgadza się z orzeczeniem lekarza ZUS, ma możliwość odwołania się od jego decyzji. Należy w tym celu złożyć wniosek odwoławczy do Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Odwołanie powinno buc ujęte w formie sprzeciwu, należy wykazać dokładnie jakie mamy przesłanki aby nie zgadzać się z decyzją lekarza orzecznika ZUS.
Gotowe druki odwołań znajdują się w internecie, można je także zaczerpnąć w samym ZUS-ie. poza wnioskiem pisemnym, możemy wnieść ustny sprzeciw w jednostce ZUS-u odpowiedniej dla naszego adresu zameldowania. W czasie składania ustnego sprzeciwu protokolant w ZUS-ie składa za nas pisemny sprzeciw.
Składanie sprzeciwu nic nie kosztuje, a praktyka pokazuje, że niejednokrotnie taka praktyka opłaca się z perspektywy osoby, która się odwołuje. Na temat lekarzy orzeczników ZUS panuje w społeczeństwie dość negatywnie przekonanie, że wysyłają oni chorych i niesprawnych w pracy ludzi do zarobkowania odbierając im uprawnienia do odbierania zasiłku dla niepełnosprawnych oraz odbierając im możliwość pobierania co miesiąc renty.
Jeśli jesteś zdecydowany na walkę z orzecznictwem ZUS, wtedy musisz złożyć pisemny sprzeciw w terminie maksymalnie czternastu dni od momentu otrzymania drogą pocztową zawiadomienia o decyzji komisji lekarskiej. Jeśli spóźniłeś się i termin minął, warto złożyć wniosek o przywrócenie terminu, w wyjątkowych sytuacjach przywrócenie terminu jest możliwe.
Każde zażalenie na działanie lekarza orzecznika ZUS podlega kontroli ze strony samego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Dlatego jeśli okaże się na mocy postanowienia komisji odwoławczej, że lekarz orzecznik nie miał podstaw do uznania nas za zdolnych do pracy, wtedy ów lekarz ponosi osobistą odpowiedzialność za podejmowane decyzje.
Komisja lekarska dokonuje sprawdzenia pracy lekarza po tym jak dostarczymy jej całą dokumentację z przebiegu choroby i leczenia, a także po tym jak zostaniemy przez ową komisję osobiście przebadani. Kiedy komisja lekarska podtrzymuje decyzję lekarza orzecznika z poprzedniej instancji w ZUS-ie, wtedy można ubiegać się o swoje prawa na drodze postępowania sądowego.
